IK

Mijn naam is Kees Poelma. Sinds 1974 werkzaam bij de Koninklijke Marechaussee. Net als iedereen begon ik op het opleidingscentrum 'Koning Willem III kazerne' in Apeldoorn. Vele plaatsingen en bijna 36 jaar later heb ik mijn carriere bij de Koninklijke Marechaussee inmiddels beëindigd. In mijn laatste functie werkte ik in de rang van kapitein als Hoofd Operatiën bij de Brigade Vreemdelingenzaken op Schiphol. Als oud belastingambtenaar wilde ik wat meer afwisseling in mijn leven en ruim 35 jaar later kan ik zeggen dat ik dat meer heb gekregen dan ooit van te voren gedacht . Het avontuurlijke moet natuurlijk ook een beetje in jezelf zitten maar ik ben dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen. Mijn eerste buitenlandplaatsing was in de strenger winter van 1986 op H.M. Ambassade in Moskou. Een hele ervaring om in de toenmalige Sovjetunie te werken en een Russische winter mee te maken. Vervolgens werd ik in de zomer van 1988 voor de MFO-missie (Multinational Force & Observers) geplaatst in de Sinaï. Ongelofelijk hoe heet het kan zijn in deze Egyptische woestijn. In 1990 werkte ik op de visumafdeling van H.M. Ambassade in Warschau en in 1992 werd het pas echt avontuurlijk met mijn plaatsing in Angola voor de UNAVEM II missie (United Nations Angola Verification Mission). De oorlog in Bosnië was inmiddels beëindigd en eind 1994 mocht ik deel uit maken van de eerste rotatie van de WEU-missie (West Europese Unie) in de stad Mostar. Ten slotte ging ik in 1997 terug naar de stad Mostar maar dan om deel uit te maken van de UNIPTF-missie (United Nations International Police Task Force). Bijna tien jaar later ging ik in 2006 voor een half jaar naar Congo om te participeren in de EUPOL-Kinshasa missie (European Union Police Kinshasa). Doch in plaats van een half jaar werd het een jaar en ik heb Afrika voor altijd in mijn hart gesloten. Mijn laatste uitzending vond plaats van november 2009 tot mei 2010 waardoor mijn FLO-datum zelfs nog even moest worden uitgesteld. Ik maakte in Kabul deel uit van de NTM-A missie (NATO Training Mission - Afghanistan) en bemoeide mij vooral met de opleidingen en evaluatie van de politieopleidingen in het hele land. Dit waren mijn uitzendingen maar mijn werkzaamheden op Schiphol brachten mij ook van Beijing tot Caracas en veel wat daar tussen ligt. Ik kreeg de kans om bijna alle Europese hoofdsteden te bezoeken kortom … ik zou het zo weer over willen doen. Dat vredesmissies een diepe indruk op mij hebben achtergelaten blijkt uit deze website. Veel kijk- en leesplezier.
       
 
De Multinational Force & Observers missie in de Sinaï
   
 

 

 

 

 

 

Bij een bedoeïengraf

 

 

De hoogst gelegen post was SCC-6

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Kantoorwerkzaamheden op Zuidkamp
 
Patrouille door de bergen
   
En door de woestijn
 
Medaille-uitreiking
 
 
De United Nations Angola Verification Mission
 

 

 

 

Controle in het FAPLA-kamp

 

Vrouwen van de Huila-stam

 

 

 

 

 

 

 

 
 
Het vluchtelingenkamp in M'Banza Congo
 
Wachtend op de Angolese president Jose Eduardo dos Santos

 

De West Europese Unie missie in Mostar
 

 

 

 

Samen met vertaalster Alexandra Dobric

 

 

De noodbrug over de Neretva

 

 

 

 

 

 

Ik mocht teamleader zijn van shift 3. Het team bestond uit , 7 Duitsers, 4 Fransen, 3 Nederlanders, 3 Spanjaarden, 2 Italianen en 2 Luxemburgers en 1 Moslim politieman

 

De United Nations International Police Task Force Mission

 

 

 

 

 

Voor vertrek vanaf Eindhoven

 

 

 

Regelmatig met de heli op patrouille

 

 

 

 

 

 

Ik mocht waarnemend districtcommandant zijn in Zuid Bosnië-Herzegovina en daaronder vielen 7 UNIPTF-stations

 

De European Union Police Kinshasa Mission

 

 

 

 

 

 

 

De Echangeur Limité (Opleidingsschool voor de UPI)

 

 

Gevaarlijk?
Onderweg zie je nog wel gekkere dingen

 

 

 

 

 

 

Samen met Cor Kranenburg voor de ingang van het EUPOL-Kinshasa hoofdkwartier

 

 

Na bijna 36 jaar kwam er een einde aan een geweldige tijd bij de Kmar

 

Hoe vreemd kan het lopen! Na een jaar met FLO kreeg ik een telefoontje van het Ministerie van Buitenlandse Zaken of ik ‘eens wilde komen praten’. Om een lang verhaal kort te houden: Ik heb een pittig assessment ondergaan en ging vervolgens naar Parijs voor het volgen van een cursus ‘Rule of Law’. In juni 2012 vloog ik opnieuw naar Afghanistan maar nu als burger om deel uit te maken van de EUPOL Afghanistan missie in Kabul die zich richt op het opleiden van het midden- en hogere management van de Afghaanse politie. Ik kwam te werken op het Police Staff College die onder leiding stond van de Nederlandse onderwijskundige, Dirk van Vierssen. Ondanks vele internationale collega’s was mijn directe collega op het gebied van ‘Rule of Law’ de Nederlandse advocaat-generaal, Jan Gras. Met hem klikte het vanaf het eerste moment en ik heb zestien maanden op een zeer prettig manier kunnen bijdragen aan het uitdragen van de Afghaanse strafwetgeving. Ik kreeg zelfs de mogelijkheid om de Shariawetgeving toe te voegen aan de bestaande lesplannen. Waarom dan toch weggegaan? Na een jaar werd de bewegingsvrijheid steeds meer ingeperkt en op het laatst konden we alleen nog van onze 'compound Green Village', naar de ‘Police Staff College’. Beklemmend. Daarbij deden zich nieuwe mogelijkheden voor waar ik gebruik van heb gemaakt.

 

 
Lesgeven aan de Afghaanse districtscommandanten
 
Jan Gras met language assisstent 'Khaffar'

 

 
In de klas werd een rechtbankzitting nagespeeld waarbij de spelers echte originele toga's droegen
 
Opnieuw een geslaagd cursus afgeleverd, ditmaal niet alleen districtscommandanten maar ook rechters en officieren van justitie

 

Na zestien maanden kwam er dus een definitief einde van mijn verblijf in Afghanistan. Ik had gesolliciteerd als internationaal waarnemer in de European Union Monitoring Mission in Georgië. Ter voorbereiding moest ik opnieuw een cursus volgen, nu aan de ‘Folke Bernadotte Academy’ in Sandö (Zweden). Op 14 oktober 2013 was het zover en startte ik met een nieuwe uitdaging. Exact het tegenovergestelde van mijn vorige missie. Volledige bewegingsvrijheid, geen kogelvrij vest aan en geen helm op. De missie is een civiele missie d.w.z. dat iedereen (ook de militairen en politiemensen) er in burger en ongewapend hun dienst doen. Mijn belevenissen kun je volgen door te klikken op ACHTERGROND, Georgie, European Union Monitoring Mission. Klik op deze link en scroll helemaal naar beneden waar je aan het begin staat van mijn ‘nieuwe avonturen’.

 

 
Monitoren langs de 'Administrative Border Line'
 
's Winters in de sneeuw is het niet altijd gemakkelijk