UNITED NATIONS DISENGAGEMENT OBSERVER FORCE

(UNDOF)

 

   

 

 

 

 

 

 

 

SYRIE

United Nations Disengagement Observer Force

16 januari 1995 – 31 mei 1996
Krijgsmachtdeel: Koninklijke Landmacht
Aantal militairen: 1


Achtergronden

Israël en Syrië sloten in 1974 een overeenkomst die voorzag in de terugtrekking van de Israëlische strijdkrachten uit het tijdens de Yom Kippoeroorlog van 1973 veroverde deel van de Golan. De overeenkomst bepaalde ook een vermindering van de Syrische en Israëlische strijdkrachten in de aangrenzende ‘Area of Limitation’ (AOL), die zich over vrijwel de gehele Golan uitstrekte. De twee strijdmachten werden fysiek van elkaar gescheiden door een bufferzone, die overigens onder Syrisch burgerbestuur stond. De beide landen stemden ook in het de komst van een nieuwe vredesmissie voor de Golan: de United Nations Disengagement Observer Force (UNDOF).


Het VN-mandaat, de taken en de organisatie van UNDOF

De Veiligheidsraad bekrachtigde de Israëlisch-Syrische overeenkomst met resolutie 350 van 31 mei 1974, waarin met onmiddellijke ingang UNDOF werd ingesteld. UNDOF nam als hoofdkwartier de locatie van de ISMAC in Damaskus van vanaf 1992 Camp Faouar in het Syrische deel van de AOL in gebruik. De nieuwe missie kreeg de UNTSO-waarnemers van de ‘Observer Group Golan’onder operationeel bevel, die samen met twee infanteriebataljons de hoofdmacht van UNDOF vormden.


Het Nederlandse aandeel in UNDOF

Het Ministerie van Defensie leverde van 16 januari 1995 tot 31 mei 1996 de force commander van UNDOF, generaal-majoor J.C. Kosters. Kosters was als commandant verantwoordelijk voor de inzet en het wel en wee van 1.054 militairen en 90 waarnemers (peiljaar 1996).

 

 

 

 

 

 

 

Deelnemende landen: 9
             
 
Canada
 
Finland
 
Iran
 
Japan
 
Nederland
 
Oostenrijk
 
                   
 
Peru
 
Polen
 
Slowakije